De winkelwagen

Heb je jezelf ooit eens afgevraagd hoe je ervaringen zou beleven als je een voorwerp was in plaats van een mens? En zou je als voorwerp ook in staat zijn om een oordeel over de mensheid te vormen? Nou geloof me, als voorwerp maak je interessante dingen mee. Neem mij, ik ben een winkelwagen.
Gebruikelijk sta ik in de winkel en wordt ik als drager voor de boodschappen gebruikt. In de winkel merk je bijna geen verschil tussen het winkelend publiek. De ene koopt meer dan de ander of doet er langer over, maar puntje bij paaltje geldt voor een ieder dezelfde associatie van een winkelwagen: die is er om de boodschappen in te doen!
En wat nu als een voorwerp op een ongebruikelijke plek wordt aangetroffen. Wat is dan het effect op de mens? Ziet men nog steeds de oude associatie of gaat men op zoek naar een nieuwe betekenis voor het voorwerp? Over dit laatste kan ik uren volpraten omdat ik op zoveel bijzondere plekken ben geweest. Maar ik zal me nu beperken tot een recente ervaring in het park.
Het was zomer en ik was per ongeluk terecht gekomen in een park. Ervan uitgaande dat niemand een nieuwe associatie zou leggen tussen park en winkelwagen besloot ik dit ongelukje te beschouwen als een snipperdagje om te genieten van het moois en de rust in het park.
Mijn rust werd echter verstoord toen een stel naast me stopte om hun ongenoegen over de jeugd van tegenwoordig te uiten. Ze gebruikten woorden als schande en asociaal in de volle overtuiging dat het een stel jongeren was geweest die mij in het park hadden achter gelaten. Alsof ik niet voldoende ellende al hoor van het winkelend publiek die zo hoognodig in een gangpad gaan staan roddelen over de capriolen van de buren of collega’s, moest ik ook in het park verveeld worden. Maar wat ikzelf nog asocialer vond, was dat dit stel na mij een poos te hebben verveeld met hun frustratie, zij mij maar een meter opzij schoven om vervolgens doodleuk door te lopen. Hup, op naar de volgende frustratie. Goh, ik dacht dat ze hoognodig een verschil wilden maken. Voor deze mensen was ik dus duidelijk een reden om nog meer te klagen over de maatschappij. Vooruit even positief blijven, ik ben in ieder geval een meter verder. Dit stel had in ieder geval het geluk dat ze verder konden. Ik blijf even weer geduldig wachten tot de volgende voorbijganger mij een stap verder gaat helpen.
De volgende ervaring diende zich weer snel daarna aan.