Kuma: Ik hoorde dat Leyka het huis van meneer en mevrouw Daalen heeft verlaten. 

Marie: Ja dat klopt. Ze heeft zich vrijgekocht. Leyka had het daar niet fijn begreep ik. De Daalens zijn ook geen echte fijne mensen, maar of deze stap nou zo verstandig is betwijfel ik. 

Kuma: Zij stemden wel toe, dus zal het wel goed voor haar zijn toch? 

Marie: Nou ze kunnen wel weigeren maar dat is niet goed voor hun status en daar hechten ze best veel waarde aan. Ik denk ook aan Leyka. Dat wordt niet makkelijk. 

Kuma: Hoe zou je dat bij mij doen? 

Marie: Wat precies? 

Kuma: Vrij kopen. Hoe zou je dat bij mij doen? 

Marie : Bij jou? Onze verstandhouding is natuurlijk heel anders. Ik vind dat je het best goed hebt hier. Wij hebben het goed samen. Vrijkopen zou in jouw geval niet veel veranderen. Kijk, ik zal natuurlijk niet weigeren en geen nee zeggen. Alleen vergis je niet, daar buiten is het niet fijn. Hier is het echt goed Kuma.

Kuma: Marie, ik heb bijzonder nieuws. 

Marie: Bijzonder nieuws. Je maakt me nieuwsgierig. Vertel Kuma. 

Kuma: Ik heb geld om mezelf vrij te kopen. 

Marie: Hoe bedoel je? Vrij kopen waarvan? 

Kuma: Vrij kopen. Vrij zijn. Net als Leyka toen. 

Marie: Dat begrijp ik niet helemaal. Voel je je niet vrij in dit huis dan? Heb ik je slecht behandeld? Wil je meer privileges? Is dat het? 

Kuma: Nee, ik heb het hier goed. Echt. Maar ik ben wel uw bezit… mevrouw. 

Marie: Mevrouw? Ik begrijp wat je zegt Kuma. Ik snap hoe dit voor jou voelt. Maar heb je wel eens nagedacht of ze jou niet een droombeeld voorspiegelen? Denk je dat je daarbuiten vrij kunt zijn zonder dat de mensen op je neerkijken? Je uitschelden? Je vernederen? Wie gaat je helpen als je het moeilijk hebt? Ik maak me zorgen dat je het veel te romantisch ziet. Het leven als zwarte is lastig. Hier heb je het goed en mag je zijn wie je maar wil zijn. Ik wil je best wel meer zakgeld geven zodat je mooie dingen voor je verblijf kunt kopen waardoor je je meer vrij voelt. Denk daar maar rustig over na Kuma. Je gaat mij toch niet in de steek laten?